W internecie opublikowano nieoficjalną etykietę, zbiór zasad etycznych, jakimi mają się kierować podróżujący quadem, stworzoną przez korzystających z tego środka transportu. Zawarte w niej reguły mają pomóc społeczności kierowców ATV zachować przyjazne stosunki z otoczeniem a przede wszystkim środowiskiem naturalnym.
            Po pierwsze podczas eksplorowania terenów leśnych, górskich i im podobnych quadowcy zobowiązują się do omijania terytorium parków narodowych (oczywiście w sposób celowy, przypadkowy wjazd do parku narodowego na nieznanym sobie terenie nie jest niczyją winą). Quady generują spory hałas i zanieczyszczenia, podobnie jak w przypadku motocykli i samochodów terenowych, ich obecność na terenie objętym ochroną jest niedopuszczalny.
            Drugim punktem na liście, jest sympatyczny, nieco humorystyczny akcent. Zakłada on, że mijając pieszych, a zwłaszcza dzieci, winniśmy pozdrawiać ich kiwnięciem lub gestem dłonią.
            W trudnych sytuacjach, nieporozumień i konfliktów z tubylcami, dla rozładowania atmosfery zaleca się zapytanie ich o drogę, co ma rzekomo rozładować atmosferę. Zasada ta jest aktualna tylko w przypadku, gdy nie tworzymy w ten sposób niebezpiecznej sytuacji na drodze.
            Czwarty punkt regulaminu jest dość oczywisty – zabrania się dewastacji i ingerencji w środowisko naturalne.
            W następnym paragrafie ponownie przypomina się o zakazie wjazdu do parków narodowych, Lasów Państwowych oraz na tereny prywatne.
            W punkcie szóstym, w trosce o dziką zwierzynę zaleca się stosowanie cichych układów wydechowych. Tyczy się to zwłaszcza terenowych quadów, faktycznie przeważnie przebywających w terenach przez zwierzęta zamieszkiwanych. W przypadku modeli sportowych, poruszających się po nawierzchni utwardzanej nie ma takiej konieczności.
            Następne zalecenie dotyczy zaśmiecania otoczenia. Podobnie jak w przypadku wyjazdu pod namiot, wyprawy na grzyby, czy jakiejkolwiek innej aktywności na terenach zielonych, podstawową regułą jest odkładanie wszelkich śmieci i odpadków i zabieranie ich ze sobą. Na jednym z portali poświęconych społeczności quadowców, przeczytamy nawet o akcji sprzątania jednego z nielegalnych, dzikich wysypisk śmieci przez grupę kierowców ATV. Ta inicjatywa została bardzo gorąco przyjęta przez całą społeczność zrzeszoną wokół ATV, jako propagująca zasadę zawartą w etykiecie. Jeśli chcemy, by nasza pasja spotkała się z przychylnym spojrzeniem otaczających nas ludzi, takie zachowanie jest jak najbardziej wskazane.
            Do tego punktu nawiązuje także punkt następny – jeśli napotkamy na swojej drodze tego typu zbiorowisko śmieci, naszym obowiązkiem jest powiadomienie o tym stosownego urzędnika, czy nadleśnictwa. Oczywiście każda inna nieprawidłowość, która naszym zdaniem wymaga uwagi (kłusownictwo, martwa flora lub fauna, pożar, etc.) także powinna być przez nas bezzwłocznie zgłoszona.
            Od punktu dziewiątego wyszczególniono kilka zasad dotyczących technicznej strony naszych pojazdów. Podczas korzystania z wyciągarki, powinniśmy korzystać z pasów, które nie niszczą kory drzew i innej roślinności.
            Dla korzystających z systemu nawigacji satelitarnej zapisano w punkcie dziesiątym zalecenie wpisywania do naszej mapy informacji o wszelakich przeszkodach, jakie nasi następcy mogą napotkać na swojej drodze.
            W punkcie jedenastym zaleca nam się unikanie miejsc publicznych. Do popisywania się naszymi umiejętnościami wybierajmy wyludnione miejsca na mapie, takie w których nikomu nie będziemy przeszkadzać.
            Punkt dwunasty zabrania jazdy po sztucznych usypiskach i innych konstrukcjach tworzonych z użyciem materiałów naturalnych – mowa tu przede wszystkim o wałach przeciwpowodziowych. Mimo, że są dla quadowców atrakcyjne, ich niszczenie może skutkować zagrożeniem zdrowia lub życia w przypadku powodzi.
            Punkt trzynasty przypomina o zakazie prowadzenia jakichkolwiek pojazdów pod wpływem alkoholu. Quady jak najbardziej się do nich zaliczają.
            Punkt czternasty nakazuje ustępowania pierwszeństwa rowerzystom w każdym przypadku.
            Piętnasty paragraf zaleca możliwie największe ograniczenie wzbudzanego przez siebie kurzu i pyłu. Dotyczy to zwłaszcza terenów sąsiadujących z zabudowaniami gospodarczymi i domostwami.
            Kolejna zasada nakazuje redukowanie prędkości do minimum w miejscach publicznych, w których napotkamy przechodniów i inne pojazdy. Na tą zasadę społeczność kładzie bardzo duży nacisk.
            Paragraf siedemnasty traktuje o ogólnej zasadzie kierowania się rozsądkiem. Ta zasada powinna być oczywista nie tylko dla społeczności ATV, ale także dla kierowców wszelkich pojazdów, które, jakby nie patrzeć, prowadzone w nieodpowiedni sposób, stanowią poważne zagrożenie dla życia lub zdrowia zarówno kierowcy, jak i osób postronnych.
            Przedostatnia zasada sugeruje zaprzestania używania pojazdu w sytuacji, gdy jego działanie może poważnie wystraszyć kogoś w naszym otoczeniu. Chwila przerwy na poboczu nie zrobi nam wielkiej różnicy, zaś może zaoszczędzić komuś niepotrzebnego stresu.
            Ostatni punkt podsumowuje ideę powstania kodeksu. Kierowcy quadów nie są sami wśród swoich i powinni uszanować pozostałych ludzi, przebywających wokół nich. Przy zachowaniu powyższych zasad nie powinniśmy natrafić na żadne przeszkody w pokonywaniu kolejnych kilometrów.